Friday, July 15, 2011

மனு முறைகண்ட வாசகம்/ Manu Murai Kanda Vasagam

நல்லோர் மனத்தை நடுங்கச் செய்தேனோ!
வலிய வழக்கிட்டு மானங் கெடுத்தேனோ!
தானங் கொடுப்போரைத் தடுத்து நின்றேனோ!
கலந்த சினேகரைக் கலகஞ் செய்தேனோ!
மனமொத்த நட்புக்கு வஞ்சகஞ் செய்தேனோ!
குடிவரி யுயர்த்திக் கொள்ளை கொண்டேனோ!
ஏழைகள் வயிறு எரியச் செய்தேனோ!
தருமம் பாராது தண்டஞ் செய்தேனோ!
மண்ணோரம் பேசி வாழ்வழித்தேனோ!
உயிர்க்கொலை செய்வோர்க்க உபகாரஞ் செய்தேனோ!
களவு செய்வோர்க்கு உளவு சொன்னேனோ!
பொருளை இச்சித்துப் பொய் சொன்னேனோ!
ஆசைகாட்டி மோசஞ் செய்தேனோ!
வரவுபோக் கொழிய வழியடைத்தேனோ!
வேலையிட்டுக் கூலி குறைத்தேனோ!
பசித்தோர் முகத்தைப் பாராதிருந்தேனோ!
இரப்போர்க்குப் பிச்சை இல்லையென்றேனோ!
கோள் சொல்லிக் குடும்பங் குலைத்தேனோ!
நட்டாற்றிற் கையை நழுவவிட்டேனோ!
கலங்கி யொளித்தோரைக் காட்டிக்கொடுத்தேனோ!
கற்பழிந்தவளைக் கலந்திருந்தேனோ!
காவல் கொண்டிருந்த கன்னியை அழித்தேனோ!
கணவன்வழி நிற்போரைக் கற்பழித்தேனோ!
கருப்பமழித்துக் களித்திருந்தேனோ!
குருவை வணங்கக் கூசிநின்றேனோ!
குருவின் காணிக்கை கொடுக்க மறந்தேனோ!
கற்றவர் தம்மைக் கடுகடுத்தேனோ!
பெரியோர் பாட்டிற் பிழைசொன்னேனோ!
பக்ஷியைக் கூண்டில் பதைக்க அடைத்தேனோ!
கன்றுக்குப் பாலு‘ட்டாது கட்டிவைத்தேனோ!
ஊன்சுவை யுண்டு உடல் வளர்த்தேனோ!
கல்லும் நெல்லும் கலந்து விற்றேனோ!
அன்புடையவர்க்குத் துன்பஞ் செய்தேனோ!
குடிக்கின்ற நீருள்ள குளந் து‘ர்த்தேனோ!
வெய்யிலுக் கொதுங்கும் விருக்ஷ மழித்தேனோ!
பகைகொண்டு அயலோர் பயிரழித்தேனோ!
பொதுமண்டபத்தைப் போயிடித்தேனோ!
ஆலயக் கதவை அடைத்து வைத்தேனோ!
சிவனடியாரைச் சீறி வைதேனோ!
தவஞ் செய்வோரைத் தாழ்வு சொன்னேனோ!
சுத்த ஞானிகளைத் து‘ஷணஞ் செய்தேனோ!
தந்தைதாய் மொழியைத் தள்ளி நடந்தேனோ!
தெய்வ மிகழ்ந்து செருக்கடைந்தேனோ!
என்ன பாவம் செய்தேனோ! இன்னதென்றறியேனே!


In the past births
Alas!
Did i ever wound the feeling of good!
Did i ever desert a friend in the mid way!
Did i drag an innocent to the court and spoil his honor!
Did i ever prevent a philanthropist from offering!
Did i ever create misery to intimate friends!
Did i ever do wicked for dearest friends!
Did i ever enhance the house tax and thereby i looted anyone!
Did i ever cause the poor people's belly burn!
Did i ever punish any person without compassion!
Did i ever spoil anybody's life by conspiracy!
Did i ever aid and abet the murderer!
Did i ever tell crooked route to the robber!
Did i ever tell lie for the sake of wealth!
Did i ever betray anyone after inducing desire!
Did i ever fence the public to and fro passage!
Did i ever reduce the wage after getting work done!
Did i ever remain without looking into the face of hungry people!
Did i ever say no to the beggars!
Did i ever spoil any family by scandal!
Did i ever disclose the hiding place of an innocent!
Did i ever indulge in sex with an unchaste woman!
Did i rape a virgin under guard!
Did i ever spoil the chastity of a married woman!
Did i ever cause abortion and be happy!
Did i ever hesitate to salute preceptors!
Did i ever forget to pay the teacher's fees!
Did i ever insult any learned scholar!
Did i ever find fault with great men's hymns!
Did i ever imprison any bird in a cage!
Did i ever tie up a calf of without feeding it!
Did i ever eat meat for the growth of my body!
Did i ever sell adulterated food stuff!
Did i ever do pain to the beloved person!
Did i ever close tank of a drinking water!
Did i ever cut down the shady tree!
Did i ever ruin the field of others out of enmity!
Did i ever demolish a public inn!
Did i ever keep the temple door closed!
Did i ever scold any devotee of God!
Did i ever ridicule any saint doing penance!
Did i ever insult the genuine sages!
Did i ever violate the words of my father and mother!
Did i ever humiliate god out of conceit!
Did i commit any other sin other than these!
I don't know!

- வள்ளலார் (மனு முறைகண்ட வாசகம்)
Vallalar(Manu Murai Kanda Vasagam) 

Translated by Aasiriyar Arulvanan

Tuesday, July 12, 2011

ஆணிப்பொன்னம்பலக் காட்சி/Anni Ponnambala Katchi

(4914)
ஆணிப்பொன் னம்பலத் தேகண்ட காட்சிகள்
அற்புதக் காட்சிய டி - அம்மா
அற்புதக் காட்சிய டி

( 4915 )

ஜோதி மலைஒன்று தோன்றிற் றதில்ஒரு
வீதிஉண் டாச்சுத டி - அம்மா
வீதிஉண் டாச்சுத டி ஆணி

( 4916 )

வீதியில் சென்றேன்அவ் வீதி நடுஒரு
மேடை இருந்தத டி - அம்மா
மேடை இருந்தத டி ஆணி

( 4917 )

மேடைமேல் ஏறினேன் மேடைமேல் அங்கொரு
கூடம் இருந்தத டி - அம்மா
கூடம் இருந்தத டி ஆணி

( 4918 )

கூடத்தை நாடஅக் கூடமேல் ஏழ்நிலை
மாடம் இருந்தத டி - அம்மா
மாடம் இருந்தத டி ஆணி

( 4919 )

ஏழ்நிலைக் குள்ளும் இருந்த அதிசயம்
என்னென்று சொல்வன டி - அம்மா
என்னென்று சொல்வன டி ஆணி

( 4920 )

ஓர்நிலை தன்னில் ஒளிர்முத்து வெண்மணி
சீர்நீலம் ஆச்சுத டி - அம்மா
சீர்நீலம் ஆச்சுத டி ஆணி

( 4921 )

பாரோர் நிலையில் கருநீலம் செய்ய
பவளம தாச்சுத டி - அம்மா
பவளம தாச்சுத டி ஆணி

( 4922 )

மற்றோர் நிலையில் மரகதப் பச்சைசெம்
மாணிக்கம் ஆச்சுத டி - அம்மா
மாணிக்கம் ஆச்சுத டி ஆணி

( 4923 )

பின்னோர் நிலையில் பெருமுத்து வச்சிரப்
பேர்மணி ஆச்சுத டி - அம்மா
பேர்மணி ஆச்சுத டி ஆணி

( 4924 )

வேறோர் நிலையில் மிகும்பவ ளத்திரள்
வெண்மணி ஆச்சுத டி - அம்மா
வெண்மணி ஆச்சுத டி ஆணி

( 4925 )

புகலோர் நிலையில் பொருந்திய பன்மணி
பொன்மணி ஆச்சுத டி - அம்மா
பொன்மணி ஆச்சுத டி ஆணி

( 4926 )

பதியோர் நிலையில் பகர்மணி எல்லாம்
படிகம தாச்சுத டி - அம்மா
படிகம தாச்சுத டி ஆணி

( 4927 )

ஏழ்நிலை மேலே இருந்ததோர் தம்பம்
இசைந்தபொற் றம்பம டி - அம்மா
இசைந்தபொற் றம்பம டி ஆணி

( 4928 )

பொற்றம்பம் கண்டேறும் போதுநான் கண்ட
புதுமைஎன் சொல்வன டி - அம்மா
புதுமைஎன் சொல்வன டி ஆணி

( 4929 )

ஏறும்போ தங்கே எதிர்ந்த வகைசொல
என்னள வல்லவ டி - அம்மா
என்னள வல்லவ டி ஆணி

( 4930 )

ஆங்காங்கே சத்திகள் ஆயிரம் ஆயிரம்
ஆகவந் தார்கள டி - அம்மா
ஆகவந் தார்கள டி ஆணி

( 4931 )

வந்து மயக்க மயங்காமல் நான்அருள்
வல்லபம் பெற்றன டி - அம்மா
வல்லபம் பெற்றன டி ஆணி

( 4932 )

வல்லபத் தால்அந்த மாதம்பத் தேறி
மணிமுடி கண்டேன டி - அம்மா
மணிமுடி கண்டேன டி ஆணி

( 4933 )

மணிமுடி மேலோர் கொடுமுடி நின்றது
மற்றது கண்டேன டி - அம்மா
மற்றது கண்டேன டி ஆணி

( 4934 )

கொடுமுடி மேல்ஆயி ரத்தெட்டு மாற்றுப்பொற்
கோயில் இருந்தத டி - அம்மா
கோயில் இருந்தத டி ஆணி

( 4935 )

கோயிலைக் கண்டங்கே கோபுர வாயிலில்
கூசாது சென்றன டி - அம்மா
கூசாது சென்றன டி ஆணி

( 4936 )

கோபுர வாயிலுள் சத்திகள் சத்தர்கள்
கோடிபல் கோடிய டி - அம்மா
கோடிபல் கோடிய டி ஆணி

( 4937 )

ஆங்கவர் வண்ணம்வெள் வண்ணம்செவ் வண்ணமுன்
ஐவண்ணம் ஆகும டி - அம்மா
ஐவண்ணம் ஆகும டி ஆணி

( 4938 )

அங்கவ ரெல்லாம்இங் கார்இவர் என்னவும்
அப்பாலே சென்றன டி - அம்மா
அப்பாலே சென்றன டி ஆணி

( 4939 )

அப்பாலே சென்றேன்அங் கோர்திரு வாயிலில்
ஐவர் இருந்தார டி - அம்மா
ஐவர் இருந்தார டி ஆணி

( 4940 )

மற்றவர் நின்று வழிகாட்ட மேலோர்
மணிவாயில் உற்றேன டி - அம்மா
மணிவாயில் உற்றேன டி ஆணி

( 4941 )

எண்ணும்அவ் வாயிலில் பெண்ணோ டாணாக
இருவர் இருந்தார டி - அம்மா
இருவர் இருந்தார டி ஆணி

( 4942 )

அங்கவர் காட்ட அணுக்கத் திருவாயில்
அன்பொடு கண்டேன டி - அம்மா
அன்பொடு கண்டேன டி ஆணி

( 4943 )

அத்திரு வாயிலில் ஆனந்த வல்லிஎன்
அம்மை இருந்தாள டி - அம்மா
அம்மை இருந்தாள டி ஆணி

( 4944 )

அம்மையைக் கண்டேன் அவளருள் கொண்டேன்
அமுதமும் உண்டேன டி - அம்மா
அமுதமும் உண்டேன டி ஆணி

( 4945 )

தாங்கும் அவளரு ளாலே நடராஜர்
சந்நிதி கண்டேன டி - அம்மா
சந்நிதி கண்டேன டி ஆணி

( 4946 )

சந்நிதி யில்சென்று நான்பெற்ற பேறது
சாமி அறிவார டி - அம்மா
சாமி அறிவார டி
ஆணிப்பொன் னம்பலத் தேகண்ட காட்சிகள்
அற்புதக் காட்சிய டி - அம்மா
அற்புதக் காட்சிய டி

Revue and adjusted by Dhaya Mesrobian

Pallavi (refrain):

Oh nursing Mother my mighty mother so been wonder you have giving me the vision of
the golden sphere so pure with shining gold if seems that the divine vision are so rare and
wonderful.

Kannihal (stanzas):

Suddenly appear a gold mountain of luxuriant sphere, radiating glowing blazing Grace.
Oh Mother, then within that appear a path of light.
First a mountain of light came showing an open path inside.
Oh Mother I went to the path within the light, there I saw a platform
Above that platform there was an open hall.
Oh Mover there was a open hall!
Above that platform there was a tower of seven storage with so many wonders.
How can I reveal all this in words?
Oh Mother how can I describe this in words?
There was a white light.
It turned into a blue sapphire.
Oh Mother it turned into a blue sapphire.
On the other plane the blackish blue gem transform into red coral color.
Oh Mother all became fruitful.
On another plane the green emerald gem transformed into a red ruby.
Oh Mother it became a red ruby.
After this transformation the white giant pearl became a colorless crystal, like a diamond
jewel.
Oh Mother it became a great jewel.
In a different plane, I was confronted with a mass of coral changing into moonstone.
Oh Mother changing into moonstone
The group of color which forms the colorless crystal became white light:
it represent the mountain white light, some king of para shakthi and other shakti.
From the white came the red ruby light
Oh Mother this is the transformation light.
All the multi colors came to transform into the golden gem,
Oh Mother these turned into a golden gem!
Then ultimately all became colorless, the crystal prism.
Oh Mother it became the crystal prism!
Above the seven storage was a golden pillar.
A most agreeable golden pillar.
Oh Mother a creative golden pillar!
When I ascend how can I revealed the new unknown sphere of this golden pillar.
Oh Mother how can I describe it?
There was so much pressure to not go up.
Oh Mother so much pressure to not go up!
Then came thousand celestial powers and Beings, giving strong pressure on me.
Oh Mother they were coming by thousands!
They enchanted me, without surrendering to them I got away with the help of God’s
Grace and power.
Oh Mother a special Grace power was there!
With this help I could climb that golden pillar and golden crest experience.
Oh Mother I saw the jeweled peak!
Above the crest jewel was the highest ending final stage experience.
Oh Mother it was then that I saw it!
Even above the apex in the supportless shrine there was a golden shrine with thousand
eight carat purity of gem gold.
Oh Mother there was the shrine!
Within that tower of that golden eye I went without hesitation.,
Oh Mother without hesitation I went inside!
Inside the towering gate were million of core of pure shaktas .
Oh Mother so many of them !
There they manifest they powers and religions and there are five colors, white, red, green,
blue, black shaktas who manifest they powers.
Oh Mother five colors!
They saw me and ask me who are you, but I never answer and went up.
Oh Mother I went beyond.
Having gone beyond. I came to the sacred doorway, where there were the was five
function of God.
Oh Mother there was the five function of God!
They never obstacle me but show me the way of the gem set door.
Oh Mother I reached the jeweled doorway!
Contemplating the doorway I saw the Divine Father, Mother of God.
They where there, helping me to go.
Oh Mother two of them!
I drew near the holy entrance and there they revealed:
We are The the supreme Mother, Father nearest to God.
Oh Mother I look out with love!
First I met My dear Mother.
She is the Heaven gate!
Oh Mother My Mother!
I looked upon her, received her Grace and Divine ambrosia.
Oh Mother I dined on ambrosia.
Then only with the Grace of the Divine Mother I could see the vision of the supreme
Dancing King inside my soul.
Oh Mother I saw the sanctum!
At this moment only God was advising me in my soul with His dancing Grace.
Only Him knows what he gave me by his Grace.
Oh Mother only God knows!

This is wonderful since

Four Aims & Four Disciplines

The four purusharthas or essential aims of the way of truth are:

  1. Hema siddhi, power of transformation of baser metals into gold (possibly including transformation of physical body into a golden perfect body).
  2. Knowledge and attainment of deathlessness of body,
  3. Realisation of the Divine and becoming as Himself i.e., as of His Nature, and
  4. Control and mastery over all tatvas or principles of existence.    
These are four disciplines for achieving them. They are the disciplines of senses and body, mind and its faculties, and the disciplines of the jeeva and of anma, the spirit.

(A)The discipline of senses are of two kinds namely of the Jnanendriya, the senses of knowledge and of Karmendriya, the senses of action (i.e., relating to body). These can be mentioned thus: to hear music and devotional songs and avoid disharmonious and crude sounds; to have a sympathetic touch and not an impure sense of touch; not to see with a cruel or unkind look; not to desire for taste and smell; to speak sweetly and not to talk lies; to prevent by some means or other any cause occasioning sufferings to beings (Jeeva himsa); to visit upon the great liberated souls; to move about to places where Sadhus, men of pious nature, live in order to render help and service to them, and also to other places where service is required; to keep normal conditions of evacuation and urination without allowing them to become excessive or deficient (i.e., by loose or constipated bowels and excessive or obstructed flow from bladder) by regulations of food and through medicines of a herbal nature and physical and chemical sybstances, by massage and pressing of intestinal parts and by power of will and concentration (Note: Preservation of seminal fluid in order to have a healthy and longer life and absolute taboo of sexual indulgence and of even sex-thought are insisted upon for the spiritual seekers of the Samarasa Suddha Sanmarga - Ibid p.66 & 18 "அதி தீவிர பக்குவி", "காமக் குரோதங்கள்" P.104 "மூன்று ஆசை"). To cover the organs and parts of the body such as head and chest; not to wear dirty clothes; to wear footwear etc.  

(B) The discipline of mind and its faculties imply transformation of mind into the form of knowledge of Ajna centre, the derivative centre of Cit Sabha சிற்சபை என்னும் அறிவு ஆக்ருதி ஆக்கல். Its first step is to get poised in Ajna, the centre at the mid of brows. Mind shall not be allowed to dwell on bad and evil thoughts, nor on the defects of others; to have no personal regard or egoism to eliminate anger, jealousy, pride, vanity etc. and to become of the true satwa nature i.e., of a nature with the clarity and happiness of consciousness; to control movement of tatvas (i.e., of the lower nature) from their excesses or outrageous behaviour.    

(c) This discipline of jeeva (i.e., psychic discipline) shall be thus: To treat and deal with all men and women as one's own equal self or selves, irrespective of differences in caste, religion. philosophy, stage of life or ashrama, traditional heredity and nobility of family, adherence to scriptures, nationality and low or high social status etc.

(D) The discipline of anma, the spirit, is to become integrally the infinite and universal All-existence, because the Divine Himself dwells within all living beings from ant to elephant (and man) as the subtle Master and as the supreme Lord, making jeevatma, soul and self of our being, as its field of play of knowledge (Tiru Sabhai).    

By following the disciplines thus, one can realise the said rare goals (purusharthas); unity will naturally result where there is the identy of knowledge.

Out of the said four disciplines, one shall sincerely follow the first two of the disciplines; the other two disciplines will not be effectively possible before receiving the divine Grace; but one shall aspire so as to be led to the last two disciplines i.e., the discipline of the jeeva and that of anma (Book of Oral Teachings, p.49-50,74-75 and (126-127).

-by T.R. THULASIRAM